Artificial intelligence is tegenwoordig in de mode. Er wordt wat over afgeschreven, in de kranten, maar ook in de vakbladen.

Als je verhalen in de kranten leest ben je meestal onder de indruk; “kunnen ze dat tegenwoordig ook al”. Als je in de HR bladen iets leest over AI, of als er weer eens een seminar over HR en AI is, krijg je sterk het gevoel dat men het vaak ook heeft over op een analytische wijze met data omgaan. Wat natuurlijk sowieso verstandig en wat HR- Managers natuurlijk al lang deden,… of niet.

Een definitie van AI luidt als volgt: AI maakt het mogelijk voor machines om van ervaring te leren, zich aan te passen aan nieuwe input en om menselijke of mensachtige taken te vervullen.

Net mensen dus…. , maar wat ze natuurlijk vooral kunnen is enorme hoeveelheden data verwerken in heel korte tijd.

Waar komt nou die preoccupatie van de HR-wereld vandaan met AI?

Het is net een beetje hetzelfde als data analytics; daar werd een aantal jaren geleden melding van gemaakt, alsof HR opnieuw uitgevonden zou worden. Dat was en is natuurlijk nu ook nog niet het geval. Als een HR-manager iets belangrijk genoeg vindt om te weten, dan zorgt hij/zij ervoor dat het in de HR- administratiesysteem bijgehouden wordt en vraag hij aan de secretares(se) het periodiek in Exel uit te draaien. Hij kijkt ernaar; goochelt wat in Exel en ..klaar is ie. Laten we zeggen, de hedendaagse variant van de achterkant van een bierviltje. Veel moeilijker dan dat is het meestal niet.

Wat natuurlijk wel moeilijk is, is dusdanig naar de eigen arbeidsorganisatie kijken, daar een visie op ontwikkelen en te bepalen wat er zoal gedaan kan worden om de zaken nog beter te laten lopen; efficiënter, effectiever, leuker, you name it. Het aller moeilijkste is dan vervolgens daar anderen van de overtuigen en hen zo ver te krijgen te gaan doen, wat jij bedacht hebt. Want je kunt het natuurlijk niet allemaal zelf doen. Dus MT -sessies, al of niet op de hei, cursussen leidinggeven, want dat blijken de meeste niet zo goed te kunnen. En dat allemaal logisch, consistent, samenhangend, gedragen, planmatig etc.

Kortom een HR-strategie. Nu leert mijn praktijk als interim HR-Manager/organisatie- adviseur dat er niet zo veel organisaties zijn, die een slimme en gedragen HR-strategie hebben. Wat je nogal eens tegenkomt: een fraaie PowerPoint van het hoofdkantoor vol gedragen taal, waar het lokale management zijn achterste mee afveegt. Of helemaal niets, want het is niet nodig. Of mooie verhalen van de HR-Manager, die niet gedragen worden, niet vastgelegd zijn etc. Of, in het beste geval een paar A-4tjes, waarover nagedacht is, een reële visie omvat en een concreet plan dat gedragen is en uitgevoerd wordt.

In dat proces heeft AI geen enkele rol gespeeld. En dat klopt ook. Want het gaat daar vooral om HI; Human Intelligence. Wat indien nodig nog opgedeeld kan worden in IQ en EQ, maar vooral getuigt van de intelligentie, empathie en de moed om na te denken, de dingen bij hun naam te noemen en daar samen heel hard aan te werken. Als je dan in de uitvoering nog wat gegevens nodig hebt, dan heb je dat van tevoren al bedacht, een administratief proces ingericht en heb je de data zo voor elkaar. En omdat je ook nog weet waarom je die data nodig had, kun je er makkelijk slim naar kijken, conclusies trekken, delen en in actie omzetten. Meestal lukt het dan ook nog wel met een bierviltje. Dat is nog aangenamer ook, want daar komt meestal een biertje bij!